فیبر نوری
یک فیبر نوری یک رشته شفاف نازک است،.
که معمولا از شیشه یا پلاستیک، برای انتقال نور ساخته شده است.
فیبر نوری شاخه ای از علم و مهندسی است که به فیبرهای نوری مرتبط می شوند.
فیبرهای نوری به طور عادی در سیستمهای مخابراتی استفاده می شوند.
و در زمینه های روشن سازی، سنسورها و یا تصویر سازی توسط نور نیز کاربرد دارند.
تاریخچه نوربرهای دی الکتریک به زمان ملکه ویکتوریا باز می گردد،.
زمانیکه اصول انعکاس درونی کلی برای روشن کردن جویهای آب در فواره های استادانه ساخته شده.
عمومی مورد استفاده قرار می گرفت.
جهت آگاهی از موجودی انبار، قیمت کالاها و یا ثبت سفارش خرید به کانال تلگرام ما بپیوندید.
فیبر نوری
پیشرفتهای اخیر، در نزدیک اواسط قرن بیستم، توجه خود را به توسعه دسته فیبرها برای انتقال تصویر معطوف ساختند،.
که اولین کاربرد آن در تجهیزات معاینه داخلى معده (gastroscope) در پزشکی بود.
اولین فیبر نوری نیمه سخت برای این منظور توسط سه محقق به نامهای.
(Basil Hirschowitz , C. Wilbur Peters و Lawrence E. Curtiss) از دانشگاه میشیگان در سال ۱۹۵۶ اختراع و ثبت گردید.
در طی مراحل توسعه این تجهیزات شرکت Curtiss اولین رشته های شیشه ای پوشیده شده را تولید کرد. تارهای نوری قبلی در هوا، روغنهای بی اثر و یا موم به عنوان روکش قرار گرفته بودند.
سایر موارد کاربرد انتقال تصویر به تبع این محصول بزودی بوجود آمدند.
در سال ۱۹۶۵ Charles K. Kao و George A. Hockham از یک کمپانی استانداردسازی تلفن و کابل انگلیسی اولین کسانی بودند.
فیبر نوری
که تشخیص دادند تضعیف کابلهای آن دوره از ناخالصیها ناشی می شود،.
که می توانست حذف یا برداشته شود، که در اصل تاثیر فیزیک بنیادی مثل پراکندگی بود.
آنها نشان دادند که فیبر نوری می تواند یک محیط کاربردی برای انتقال باشد.
اگر بتوانند تضعیف آن را به زیر ۲۰dB در هر کیلومتر برسانند.
با این تخمین، اولین فیبر کاربردی برای ارتباطات در سال ۱۹۷۰ توسط محققان به نامهای .
Robert D. Maurer, Donald Keck, Peter Schultz, Frank Zimar
از کارمندان یک شرکت آمریکائی ساخت شیشه اختراع شد.
آنها یک فیبر با تضعیف نوری ۱۷dB در هر کیلومتر ساختند .
که در آن از فناوری تغلیظ سیلیکون با تیتانیوم استفاده شده بود.
فیبر نوری
تقویت کننده فیبر تغلیظ شده با اربیم که باعث کاهش نیاز به تکرار کننده های “نوری-الکترونیکی-نوری” در مسیر انتقال بود، توسط David Payne از دانشگاه Southampton و Emmanuel Desurvire از لابراتوار Bell در سال ۱۹۸۶ اختراع شد.
این پیشگامان مدال Benjamin Franklin را در مهندسی سال ۱۹۹۸ به خود اختصاص دادند.
اولین کابل فیبرنوری تلفن که از اقیانوس اطلس می گذشت.
TAT-8 بود که بر اساس تکنولوژی تقویت بهینه لیزر کار می کرد. این تکنولوژی در ۱۹۸۸ وارد عمل شد.
در ۱۹۹۱، میدانهای نوری کریستالهای فوتونیک منجر به توسعه فیبرهای کریستالی فوتونیک گردید.
که نور را به وسیله شکست نور از یک ساختار پریودیک به جای انعکاس درونی کلی، هدایت می کرد.
اولین فیبرهای کریستالی فوتونیک در سال ۱۹۹۶ به صورت تجاری در دسترس بودند.
این کابلها برای انتقال توان بالای بین قاره ای طراحی شدند.
و طول موج آنها بسته به مشخصات، دستکاری و برای کاربردهای مشخص بهینه می شوند.
فیبر نوری
از اواخر دهه ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰، صنایع فیبر نوری شامل سازندگان تجهیزات ارتباطی نوری علاوه بر سازندگان فیبر نوری خودشان، به dot-com پیوستند. صنایع حرفه ای و شرکتهای محقق نظیر KMI و RHK افزایش وسیع درخواست پهنای باند ارتباطی ناشی از استفاده از اینترنت و تجاری شدن.
پهناهای متفاوت باندهای سرویس دهنده نظیر تصاویر آنلاین را پیش بینی کردند.
آنها می گفتند ترافیک اطلاعات پروتکل اینترنت به صورت نمائی و حتی سریعتر از قانون مور در مورد پیچیدگی مدارات مجتمع افزایش خواهد یافت. از انفجار اندیشه dot-com تا سال ۲۰۰۶ ، هنوز تمایل اصلی صنایع به پابرجا ساختن شرکتهایشان و رقابت برای کاهش هزینه ها مانده است.
بدون دیدگاه